De overstapregeling naar eeuwigdurende erfpacht in Amsterdam is niet toekomstbestendig. De uitwerking gaat dus geheid kopje onder. We noemen daarvoor een paar belangrijke argumenten: de hefboomwerking waardoor de buurtstraatquotes met sprongen omhoog gaan en zowat iedereen vroeg of laat in het 49% tarief gaat vallen, het bewust door het stadsbestuur achterhouden van de rekenbasis annex het gevoel bij erfpachters dat ze financieel ‘getild’ worden, een gebrekkige gemeentelijke communicatie, de enorme wachtlijsten bij het behandelende Bureau Erfpacht, enz.
Dat gevoel van ‘financieel getild worden’ hangt o.a. samen met de schimmige en aanvechtbare berekeningen van herbouwkosten. Plus het feit dat de gemeente via die onduidelijke buurtstraatquotes een deel van de waarde van je huis inpikt. Bij de berekening van de BSQ is de bouwkwaliteit van de opstal aantoonbaar niet goed verwerkt, zie http://www.decisivefacts.nl/erfpacht-amsterdam-vermogensherverdeling.
En last but not least is daar de onheilspellende datum van 31 december 2019. Want na die datum exploderen canons en afkoopkosten als gevolg van de fors gestegen WOZ waarden.
Nogmaals, vast houden aan deze overstapregeling is rampzalig!
Maar het gemeentebestuur stelt zich tot nog toe onverzoenlijk op en is voor geen rede vatbaar. En dwingt erfpachters dus naar de rechter te stappen -maar: betaalt de gemeente straks het teveel betaalde terug (met 4,5% rente!) wanneer ze door de rechter wordt teruggefloten? En hoe gaat het titanengevecht tussen de Dienst Belastingen van de gemeente en het Bureau Erfpacht en Uitgifte (onderdeel Grondbedrijf & Ontwikkeling) uitpakken voor wat betreft die 49% bsq grondwaarde? Tot nog toe hanteert de gemeentelijke Belastingdienst de door ons gewenste 10-13% grondwaarde, want “bij onze waardering gaan we er vanuit dat de woningen op eigen grond staan” (bron: Belastingdienst).
Eerdere politieke discussies zijn zo te zien voorbij gegaan aan de uitwerking en uitvoering in de praktijk -kwalijk voor de Amsterdamse erfpachter en de stad. Helaas, beleidsmakers vergeten wel vaker te kijken naar de follow up: de uitvoering en het daaropvolgende onderhoud & beheer zijn vaak stiefkindjes waar zogenaamd politiek weinig eer aan te behalen is.
De praktijkvoorbeelden tonen overduidelijk aan dat de regeling niet houdbaar is. De politiek kan hier onmogelijk omheen: het nieuwe erfpachtstelsel is niet toekomstbestendig!
De deadline van 31.12.019 moet van tafel, nieuwe CHET-procedures moeten worden opgeschort.
Wie meer wil lezen, verwijzen we naar het Zwartboek 1.0:
Verontruste Erfpachters